Nadat de jonge Ron Hubbard uit Azië teruggekeerd was naar de VS en snel zijn middelbare school afmaakte, ging hij aan de George Washington Universiteit studeren. Daar maakte hij naam als reizende stuntpiloot bij de geboorte van de Amerikaanse luchtvaart. Hij kreeg ook een plekje in de recordboeken voor de langste zweefvlucht boven Detroit. Bovendien inspireerde hij als reizende reporter voor de Sportsman Pilot een hele generatie van piloten die Amerika de dominantie in de lucht zouden bezorgen.
Meteen na zijn tweede jaar aan de universiteit begon Hubbard aan de eerste van zijn vele etnologische expedities, als eerste naar de toen ongerepte Caribische kusten. Vele maanden later keerde hij terug naar West-Indië voor de mineralogische expeditie naar Puerto Rico, wat uitmondde in het volledig in kaart brengen van het eiland onder Amerikaanse jurisdictie.
Hij had vele andere soortgelijke avonturen: als een levenslang lid van de befaamde Explorers Club bracht L. Ron Hubbard de Amerikaanse noordkust van de Stille Oceaan in kaart met een experimentele radiopeiler en pionierde zo een navigatiesysteem voor de lange afstand die algemeen werd gebruikt tot het einde van de twintigste eeuw. Een ander facet van zijn uiterst avontuurlijke leven was dat Hubbard in het bezit was van een vergunning om elk zeilvaartuig op elke oceaan te bevaren.
Oftewel, zoals hijzelf zo nadrukkelijk verklaarde:
"Alleen iemand met het grootst mogelijke gevoel voor avontuur en toewijding zou ooit proberen om het raadsel van het bestaan en het lot van de Mens te ontrafelen".
