In de jaren negentig maakt Nederland kennis met een nieuw fenomeen: het free fight. Een combinatie van kickboksen en worstelen. De gala’s kunnen rekenen op grote belangstelling.
De meest opvallende en talentvolle nieuwkomer is een donkere jongen met het accent van een Tukker. Het is een jongen met een Haïtiaanse moeder en een Surinaamse vader. Gilbert Yvel groeit op in een pleeggezin in Hengelo.
Zijn trainer Lucien Carbin laat Gilbert kort nadat hij bij hem in training is gekomen, al debuteren. Gilberts stijl is uniek. In no-time staat hij in alle hoofdprogramma’s. Waar andere vechters kokend van de adrenaline de ring betreden, loopt de jonge Gilbert rustig en ontspannen naar de ring. Daar slaat hij zijn oudere en ervaren tegenstanders stuk voor stuk tegen de grond.
Af en toe wordt het Gilbert zwart voor de ogen en gaat hij door het lint. Daarmee doet hij denken aan bokser Mike Tyson. In zijn gloriejaren staat Gilbert bekend als de Nederlandse Mike Tyson van het MMA. Gilbert toont dezelfde verwoestende energie en vecht tegen de demonen uit zijn slechte jeugd.
Gilbert wordt een superster voor wie alle deuren open gaan. Van Sint Petersburg tot Tokyo en de VS. Met de roem komt ook het grote geld. Maar de verdiende miljoenen verdwijnen in de zakken van slecht management, meelopers en profiteurs. In zijn naïviteit valt Gilbert voor de verleiding van drugs en vrouwen.
Op een gegeven moment laat zijn te vroeg gepiekte lichaam het afweten en worstelt Gilbert met motivatieproblemen. Dat is het einde van zijn sportcarrière.
Insider Wilson Boldewijn noteerde het ware verhaal van de eens wereldberoemde Gilbert the Hurricane Yvel. Over de opoffering, de glorie en het verdriet achter de schermen van de vechtsportwereld.
Wilson Boldewijn (1975) is anchorman bij Telegraaf Video, het online videoplatform van De Telegraaf. Eerder verschenen Meesterdief over Van Gogh-rover Okkie Durham en Big Mike over vechtsporttrainer Mike Passenier.
