Kunst is niet een esthetisch of cultureel verschijnsel, maar staat aan de basis onze samenleving en is de katalysator van beschaving en vooruitgang. Abstractie, culturele verandering en economie zijn nauw met elkaar verweven en vormen de drie pijlers van een dynamische wisselwerking die de koers van samenlevingen bepaalt.
Serendipiteit 2.0 > het traditionele begrip ‘serendipiteit’ wordt geassocieerd met ‘toeval’ en met ‘geluk’, maar verdient in ruimere zin een herwaardering, omdat het te maken heeft met de structurele, mentale processen tussen ons bewuste en onbewuste en gebruiken we dit krachtige, cognitieve vermogen van onze ‘onbenutte hersencapaciteit’ meer – en op veel meer belangrijke momenten – dan we denken. De samenwerking tussen het bewuste en het onbewuste is essentieel voor onze inventiviteit, onze besluitvorming en creativiteit.
Creativiteit en innovatie > deze twee kerbegrippen zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden. Samen vormen ze de drijvende kracht achter vooruitgang in wetenschap en technologie, kunst en onze samenleving. Grote technologische doorbraken (zoals internet of kunstmatige intelligentie) zijn het resultaat van creatieve processen die voortkomen uit een open houding tegenover nieuwe ideeën.
Door de eeuwen heen hebben kunst en het menselijke abstractievermogen steeds gediend als gids en transformator van de menselijke kennisontwikkeling. Kunst en wetenschap raken daarbij aan dezelfde fundamentele vragen en beide disciplines zoeken, elk op hun eigen manier, naar kennis en betekenis. Kunst is niet alleen een reflectie van de tijd waarin het gemaakt wordt, maar ook een kracht die de loop van de geschiedenis beïnvloedt.
